เพียงสองเรา - บิว กัลยาณี

โดดเดียวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพไร้จุดหมาย

น้องนุ้ยถอดใจ หมดแรงพลัง พอดีพี่ชายมาช่วยไว้

มาคอยเกื้อหนุนให้พอมีหวัง ขอนไม้ผุพังยังมีใจ

ปริ่มปริ่ม จะจมอยู่รอนรอน ต้องเป็นภาระให้พี่ชาย

รับน้องเอาไว้ลอยไปด้วยกัน น้องนุ้ยก็เพียงตัวน้อยน้อย

สองมือสองเท้า รับมาไม่ทัน เราสองช่วยกัน ทั้งกายและใจ


(*) ต่อให้เรือลำใหญ่แล่นมา ให้ผ่านเลยไปไม่เอ่ยคำขอร้องใคร

เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ จะไม่แลมองเรือลำไหน

โอบกอดไว้แม้คลื่นลูกใหญ่ซัดมา

เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ สุดแต่ลมแต่ฝนแต่ฟ้า

โปรดเมตตาสองเราไม่อยากพรากกัน

โดดเดียวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพ ไปตามกระแส

น้องนุ้ยอ่อนแอแต่ยังซึ้งใจ เพียงเรามีกันคอยดูแล

ถึงลมฝั่งฝันหรือจมหาย ไม่ว่าอย่างไรเราพาไปด้วยกัน


(ซ้ำ * ) ....

เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ จะไม่แลมองเรือลำไหน

โอบกอดไว้แม้คลื่นลูกใหญ่ซัดมา

เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ สุดแต่ลมแต่ฝนแต่ฟ้า

โปรดเมตตาสองเราไม่อยากพรากกัน